درخت با هیبت حقیقی یا تجریدی و تغییر شکل یافته و حتی خیالی آن از نقشمایه های رایج و قدیمی در فرش ایران است.طراحان برای ایجاد هماهنگی بین نگاره های مختلف فرش در ابعاد و تناسب اجزاء درختان و اصولا شکل و شمایل آن بگونه ای دلپذیر تغییر می دهند این تغییر تا بدانحد می رسد که گاه تشخیص نوع و جنس درخت بافته شده بر فرش برای افراد غیر عادی ممکن می گردد اما چیره دستی هنرمندان در خلق مجموعه ای متناسب با مناظری دلپذیر موجب گردیده تا بینندگان نیز بدین روش خو گیرند و آن را مطبوع طبع خویش یابند.درختان نقشمایه ای فرش بسیارند و طراح و بافنده از ابداع هر یک قصد القاء مفهومی خاص به بیننده دارند و حتی چگ.نگی نقش بندی هر یک نیز خود بر فروش طرحی نو درمی افکند و معنی و مفهوم ویژهمی دهد.بطور مثال نقش درخت بید مجنون بر بیننده مفهومی جدای از مفهوم نقش درخت سرو دارد و حالات هر یک از این درختان نیز خود معنی جداگانه می یابد.طراحان و بافندگان از شمایل کلیه درختان موجود در اطراف به عنوان نقشمایه فرش استفاده می کنند اما برخی از معروفترین درختان نقشمایه ای فرشهای دستباف ایران عبارت اند از: 1 -درخت سرو 2-درخت چنار 3-درخت بید مجنون 4-درخت بید 5-درخت زبان گنجشک 6-درخت گردو 7-درخت گل ابریشم 8-درخت انار 9-درخت مرکبات 9-درخت شمشاد