خراسان پهناورترین و شرقی ترین استان ایران است، این استان محدود می باشد از شمال به ترکستان و از مشرق به افغانستان و از جنوب به کرمان و سیستان و از مغرب به اصفهان و گرگان. پشمکه مهمترین ماده اولیه فرش است در این استان و بین روستائیان و دامداران به فراوانی وجود دارد و این امر عامل موثری در پیشرفت و توسعه صنعت فرش بافی در سراسر استان بویژه برخی نقاط شمالی و مرکزی آن بوده است. طرح و نقش فرش خراسان مجموعه ای است از استعداد و ذوق مردم آن سرزمین، خطوط شکسته و هندسی لچک ترنج، گردان اسلیمی،نقشهای گل ترنج، افشان هریک بیانگرو تجلی بخش این استعداداند و آنگاه با رنگ آمیزی زیبا هماهنگ می گردند روح هنری این مردم را به منصه ظهور می رسانند. بافندگان خراسانی از انواع رنگها از جمله الوان، لاکی، سرمه ای، کرم، نیلی، لاجوردی استفاده می کنند. امروزه طرح های اصیل، بافت خوب،پرز بلند،خطوط اسلیمی، رنگهای تیره از خصوصیات فرش خراسان به شمار میرود. این فرش ها با گره های متقارن و نیمه متقارن و اغلب دو پود بافته می شود.