در فرشبافی ایرانیان معمولا حاشیه های فرش از لحاظ نقش و رنگ و ابعاد با یکدیگر و زمینه در ارتباط هستند. این ارتباط که بیشتر در زمینه و حاشیه ی پهن و زمینه مشاهده می گردد نه از جهت تبعیت کامل حاشیه از متن می باشد بلکه به هر حال تناسب و هماهنگی این دومورد نظر بوده. (حاشیه باریک فرش) از تعدادی خطوط یا گلهای تکراری و ریز تشکیل شده و نقش مهمی ندارد اما حاشیه ی پهن دارای نقش های است که برخی نیز معروف هستند. نقش مایه حاشیه ها در فرش های ایرانی عبارتند از: 1- خط به صورت شکسته هندسی یا منحنی و گردان. 2- سطح و حجم هندسی یا غیر هندسی. 3- غنچه، گل با شاخه یا بدون شاخه با ابعاد و رنگ های حقیقی یا خیالی . 4- شاخه و شاخه پیچ ها خوابیده یا ایستاده، ساده یا تزیین یافته با ابعاد و رنگ های اصلی یا غیر واقعی، سالم یا شکسته و خمیده. 5- انواع برگ به صورت ساده و تجرید یافته یا به همراه شاخه پیچ ها ثابت یا در حال حرکت و از زاویه دید های گوناگون. 6- دسته گلها که به صورت انفرادی تکرار می گردد یا یک در میان با سایر نقش ها تزیین می یابد. 7- درخت ها و بوته ها مانند سرو، چنار، بید مجنون وگلسرخ. 8-پرندگان در میان انبوه درختان و شاخه ها ، تک یا جفت. 9- حیوانات مانند شیر، اسب، سگ، شغال، لاک پشت، قوچ، میش و غیره. 10- اجسام که به صورت و وسایل زندگیو آلات جنگی در اطراف بافنده ها وجود داشته. این نقش مایه ها در حاشیه ی فرش به گونه ای انفرادی و تجرید بافته یا تزیین و ترکیب شده با سایر نقوش بافته می شود.