درختی است دارای انواع گوناگون، بهترین نوع این چوب از لحاظ غنی بودن رنگ گونه ای است که در کوبا می روید. ماده رنگی آن بیشتر برای زمینه های مشکی همراه با (بقم بنفش) جهت ابریشم با دندانه آهن و برای پشم با دندانه ی کروم استفاده می شود.ثبات رنگی آن در برابر شستو شو با آب خالص خوب و در برابر نور متوسط است. اسیدسولفوریک غلیظ رنگ آن را کم کم قهوه ای می کند و اسید کلریدریک برآن اثری ندارد اسید نیتریک غلیظ نیز آن را تقریبا تیره تر می کند. سود نیز با غظلت مختلف تاثیرات مختلفی روی آن دارد. رنگ این چوب را تقریبا با کلیه دندانه ها می توان به خوبی عمل نمود و به کاربرد. ابتدا چوب را می جوشانند سپس محلول را صاف کرده آن را در رنگرزی به کار می برند، محلول پس بز سرد شدن تولید رسوب می کند و به این لحاظ ممکن است به هنگام رنگرزی تولید اشکال نماید. دندانه ی مس رنگ چوب زرد را کدر و دندانه ی زاج سفید در محلول آن تولید رسوب زرد می نماید.