فرشبافی در سراسر جهان دارای تاریخی است طولانی، چه مردم همه نقاط گیتی برای تامیین آسایش خود بدون شک در ابتدا احساس نیازمندی،به زیر اندازی نرم و گرم داشته و برای به دست آوردن آن کوشیده اند. بافتن فرش به صورت کامل شده امروزی همچون سایر دست آورده های بشری از نوع ساده آن آغاز شده و پس از طی مراحل گوناگونی به صورت پیشرفته ی موجود درآمده است. پس از دستیابی انسان به رنگ، صنعت رنگرزی رونق یافته و به فرش های دارای نقش رنگین امروزی پیوسته است. کشف (فرش پازیریک) نشان می دهد که انسان در حدود 50 قرن پیش دارای صنعت فرش بافی و صنایع جنبی آن یعنی طراحی، ریسندگی، رنگرزی بوده است. اگر چه کاشف فرش مذکوربافت آن را به مردم سرزمین ایران بزرگ نسبت داده و میزان علاقه مندی مردم این آب و خاک به هنرو صنعت فرش و تکامل آن در طول تاریخ موید این نظریه است اما نشانه های وجود دارد که سایر اقوام از داشتن چنین هنر و صنعتی محروم نبوده و هنرمندان و طراحان و بافنده های در میان خویش پرورش داده اند. صنعت فرشبافی در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران ارمنستان، قفقاز، ترکیه، هند، پاکستان، چین،مراکش و مصر از دیر باز متداول بوده و مروم این کشور ها به عنوان کار بافتن قالی،گلیم، جاجیم، حصیر از زمانهای گذشته آشنایی داشته اند و این کشور ها را به عنوان قدیمی ترین مراکز بافت فرش می توان قلمداد نمود. این حرفه در مناطق مذکور نیز صورت خانگی و محلی و روستایی داشته است و به مرور و پس از رونق بازار خرید و فروش آن به عنوان کالای مورد نیاز عامه و صنعتی همگانی گردیده و کارگاه های بافت جمعی را به خود اختصاص داده است. امروزه فرشبافی درکشورهای دیگرکه این صنعت در میان مردم آنها به احتمال زیاد جنبه ی سنتی و تاریخی ندارد با توجه به اهمیت و تاثیرات اقتصادی و رفاه بخشی که به عامه ی مردم دارد با استفاده از طرح ونقشه ی فرش سایر کشوها متداول گشته است و حتی حجم تولید را به میزانی رسانده اند که نصبت به صدور این کالا نیز اقدام می کنند از جمله ی این کشورها می توان به فرانسه، انگلیس،لهستان ، اسپانیا،فنلاند و برخی کشورهای آسیای اشاره کرد. برای آگاهی خوانندگان مختصری ازوضعیت فرشبافی دربرخی از این کشورهای جهان زیر عنوانهایبه نام آن کشور ها در این کتاب آمده است.