گردو درختی است تناور و بزرگ با عمری طولانی. برگ هایی مرکب با 7 تا9 برگچه دارد نوشته اند اصل آن از ایران است و از اینجا بسایر نقاط برده شده.چوب گردو بسیار محکم می باشد. ثمر این درخت دارای مغزی است که همچون مغز بادام مصرف خوراکی دارد.هر دانه گردو دارای سه پوست است : اول پوست سبز که بمحض رسیدن میوه آن را جدا می کنند و بمصرف رنگرزی الیاف می رسانندبدین طریق که آن را خشک کرده استفاده می نمایند.د.م پوست سخت و قهوه ای که معمولا دیده می شود. سوم پوست زرد نازکی که روی اصل مغز کشیده شده است در قسمت های مختلف درخت گردو ماده مازوجی فراوانی وجود دارد که در رنگرزی و برای بدست آوردن رنگ های تیره در کلیه زمینه ها از آن استفاده می شود. پوست درخت و برگ آن را نیز برای بهره برداری از رنگ آن خشک می کنند و بمصرف می رسانند. پوست گردو به تنهایی به نسبت معیین رنگ شتری و قهوه ای می دهد و اگر آن را بازاج سیاه و براده آهن بیامیزند از آن رنگ سیاه بدست می آید. ماده مازوجی پوست گردو تا 35 درصد وزن آن است، چنانچه این پوست را بجوشانند محلول قهوه ای مایل به قرمز بدست می دهد. اگر پشم را در محلول پوست گردو بخیسانند رنگ کرم روشن به خود می گیردندانه های مختلف با پوست گردو نتایج زیر را می دهد که در رنگ رزی مورد استفاده است: 1- زاج سفید با « 3 » درصد اسید اکزالیک رنگ نارنجی تیره می دهد. 2- بیکرومات پتاسیم با سه درصداسید اکزالیک رنگ قهوه ای روشن می دهد. 3- سولفات مس با سه درصد اسید اکزالیک رنگ قهوه ای متوسط می دهد 4- سولفات آهن با سه درصد اسید اکزالیک رنگ خاکستری مشکی می دهد. عکس العمل شیمیایی املاح مختلف بر روی گردو مانند پوست انار و سماق می باشد .