با توجه به طرح فرش و نوع آن و نیز روشهای بافندگان و دقت یا سرعت عملی که در کار بافت مورد نظر است و سایر ملاحظات ممکن است فرش با یک پود یا چند پود بشرح زیر بافته شود:الف- یک پود: در این نوع فرش پس از یک ردیف گره فقط یک پود گذاشته میشود و این نوع فرش اغلب وسیله ایلات .و عشایر بافته می گردد و معمولا قالی های تخت باف و بعضا نیمه لول بافت یک پود ضخیم داده می شود. بافته های عشایر و ایلات بختیاری،ترکمن،قشقایی و قفقازی بهترین نمونه این نوع فرشها است ب- دو پود در این نوع بافت پس از هر ردیف گره زدن یک پود ضخیم و سپس یک پود نازک بکار می رود و این پود ها بطور جداگانه بر روی گره ها کوبیده می گردد تا آنجا که تار و انتهای پرز(گره) و پود به هم اجین گردند. پ- سه پود پس از هر ردیف گره سه پود در این نوع بافت قرار داده می شود.ترتیب کار چنین است که ابتدای پود اول یا ضخیم گذاشته شده کاملا کوبیده می گردد و سپس پود دوم و بعد از آن پود سوم جای می گیرد. می توان دو پود ضخیم بر روی هم بکار برد در این روش بعضا قطر پود ضخیم کمتر گرفته می شود و بجای یک پود ضخیم دو پود با قطر کمتر بکار می رود.این روش بدان جهت انتخاب می گردد که ضمن بکار بردن دو پود ارتفاع بافت بیش از حد بالا نرود.بدیهی است پود های دوم و سوم نیز باید با مهارت کوبیده شود.سه پود بافی در فرشهای مرغوب و بافت قدیمی از جمله در کرمان انجام می گردد،اگر چه در فرشهای نا مرغوب نیز برای سرعت بخشیدن بکار بافت بعضا صورت می پذیرد.