پشمی است که : الف- مدت طولانی نگه داری شده و بدین لحاظ خواص طبیعی خود را به مقدار زیادی از دست داده و حالت چین و جعد ، درخشندگی و شفافیت ، چربی و رطوبت کمتر از معمول دارد و رنگ آن اگر سفید است به زردی گراییده و اگر تیره می باشد کدر شده و شکننده و بی دوام گشته است. ب- یکبار به مصرف رسیده و برای بار دوم پس از حلاجی مصرف می گردد. در هر دو حالت فوق این گونه پشم به جهت از دست دادن ویژگی های خود و آنچه که این ماده را برای مصرف در بافت فرش مساعد می سازد برای بهره گیری در رشتن نخ و بافتن انواع فرش مناسب نمی باشد.