پرندگان،این موجودات رنگارنگ و زیبا از نقشمایه های متداول و متنوع و معروف فرش اند. به فرش گیرایی خاص می دهند و حیات و تلاش و سرزنده بودن را به بیننده تداعی می کنند. در بین جوامع و طوایف پرندگان هر یک سمبل و نمادی از معتقدات و تجسمی از تصورات اند،در فرش نیز همچون سایر هنرهای ظریفه مانند نقاشی،کاشی کاری قلم کاری پرندگان نشانه زیبایی، آزادگی،دورپروازی غرورانه اند. این حیوانات پرنقش نگار و رنگارنگ با اندام و رنگهای زیبا و گوناگون خود بویژه آنگاه که بال می گشایند یا با جفت خود به راز و نیاز عاشقانه مشغول اند به فرش گیرایی و جلوه خاص می بخشند.طراح و بافنده فرش با ترسیم و بافت شکل پرنده، آگاهانه یا ناخودآگاه مکنونات قلبی و خواهش های باطنی و باورهای خود را بر این دستباف می نگارد. او از نقش بندی سیمرغ و عقاب بلند پروازی و تیز چنگی و از هدهد هوشیاری و از کبک خرامیدن و از طاووس این پرنده آسیایی خوش ترکیب نقش و نگار و آراستگی ظاهر را به اطرافیان القاءمی کند و از ایشان می خواهد تا درون و برون خویش را بدین صفات بیارایند.در فرش از شکل انواع پرندگان حتی بصورت خیالی بعنوان نقشمایه استفاده می گردد.