یزد یکی از مراکز فرشبافی کشور است.از قدیم الایام مردم این ناحیه علاقمندی خود را به صنایع دستی بویژه نساجی و قالیبافی نشان داده اند.امروزه نیز کارگاههای کوچک و بزرگ نساجی وقالیبافی در نواحی مختلف استان یزد دایر شده و در شهر یزد بویژه قالی های با طرح لچّک ترنج و افشان به سبک کاشان و اصفهان بافته می شود.شهر یزد که فاصله آن تا تهران 689 کیلومتر است دارای 31 درجه و 53 دقیقه عرض شمالی و 54 درجه و 25 دقیقه طول شرقی بوده و ارتفاع آن از سطح دریا 1222 متر می باشد و محدود است از شمال به دشت کویر و از مشرق به کویر لوت و طبس و از جنوب به کرمان و رفسنجان و از مغرب به آباده و قمشه.کوههای متعددی اطراف این شهر را فرا گرفته که بلندترین آن 3600 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.آب و هوای یزد خشک و باران سالیانه اش اندک است.در سفرنامه جهانگردان «ونیزی» آمده است_با-تمر): «جوزافا باربارو»که در عهد «اوزون حسن» به ایرا سفر کرده درباره یزد چنین می نویسد: «...مردم همه به نساجی و بافتن پارچه های گوناگون ابریشمین سرگرم اند و ... یزدیان با کار و کوشش خود مقدار زیادی از این پارچه ها را به هند و ایران و جغتای و چین و ماچین و بخشی از ختا و به روسیه و ترکستان صادر می کنند...» به گونه ای که ذکر گردید صنایع دستی بویژه پارچه بافی و قالی بافی از اشتغالات عمده اهالی یزد است پارچه بافی که نوع دستی آن را «شعربافی» نامند از دیرباز در این منطقه و بین بیشتر خانواده ها رواج داشته و بافتن قالی نیز طی یک قرن گذشته به صورت همگانی متداول گردیده است.در گذشته فرش یزد با طرح و نقش هراتی و چهارخانه بافته می شد اما پس او ورود طرحهای فرش کرمان تنوّع بیشتری یافت و اینک طرحها از اصفهان و کرمان و کاشان اقتباس می گردد.پشم مورد استفاده در قالیبافی بیشتر از بازار اصفهان یا تهران فراهم می گردد.دار قالی در منطقه عمودی و بافت آن با گره نامتقارن فارسی و دو پوده انجام می شود.رنگ مورد مصرف به منظور رنگرزی خامه فرش در حال حاضر گیاهی و شیمیایی است.