کارشناسان و آشنایان فرش و فرشبافی با مشاهده این دستباف و توجه به عواملی از جمله موارد زیر و تجربه و ممارست و مهارتی که دارند تا حدی می توانند محل بافت فرش را تشخیص دهند:1- طرح و نقشه فرش مانند:جوشقان،نایین،اصفهان،کاشان،مود.2- طرح زمینه مانند:ساده،افشان.3- نقشمایه ها مانند:میل گنبد،قالیچه های شیری،گل ترکمن.4- معتقدات عامه مانند:آثار و ابنیه تاریخی،مذهبی.5- وجود الگو در منطقه مانند: مسجد کبود تبریزو نقش آن در بافته های این شهر.6- رنگ آمیزی کلی مانند:رنگهای تند،روشن،الوان.7- رنگ آمیزی زمینه مانند:رنگ کرم در فرش کرمان، روناسی در فرش همدان و سرابند و هریس، دوغی در فرش اراک، لاکی در فرش مشهد.8- مواد اولیه مانند:زبری و لطافت و نازکی و ضخامت الیاف اعم از پنبه با پشم9- شیوه بافت و گره زنی مانند:نوع گره،تعدادپود،رجشمار.10- گوشت و خواب مانند:پر گوشتی،کم گوشتی، خواب 11- ابعاد و مساحت مانند:قالی،قالیچه،کناره،میان فرش12- تزیین مانند:گلهای برجسته یا ابریشمی،نواردوزی،گلیم باف13- محصولات ویژه مانند: قالی گبه،زربافت،محفور.بدیهی است این شناسایی نمی تواند دقیق باشد و میزان این عدم دقت روزبروز افزایش می یابد زیرا:1- افزایش سهولت در اخذ تماس بین طراحان و بافندگان در نقاط مختلف کار تقلید را ساده می سازد.2- طرحها و نحوه بافت بافندگان یک محل بانقل مکان طراحان و رنگرزان و بافندگان بمحل جدید استقرار ایشان راه می یابد.3- طرح و نقشه،مواد اولیه،چگونگی و دستورالعمل های رنگرزی و غیره از محلی بمحل دیگر بسادگی فرستاده می شود.4- عامل بازرگانی و ملاحظات مربوطه به بازار و مسایل اقتصادی آن روزبروز بر تسلط منفی خود(اگرچه جنبه مثبت هم دارد) بر طرح و نقش رنگرزی و مواد اولیه مورد مصرف در فرش می افزاید و بازرگانان،تولید کنندگان فرش را به بافتن فرشهایی مورد پسند بازار،با نقش و طرح تحمیلی و باب بازار وادار می سازد.