کمان مخصوصی است که بدان وسیله حلّاجان پنبه،پشم را به منظور جداسازی الیاف از یکدیگر می زنند.کمان حلاجی از سه قسمت تشکیل می گردد: اوّل-چوبی به نام «چوب کبوده»از بید یا چنار که استخوان بندی آن است. دوم-بادزن انتهایی که از چوب گردو می سازند و دستگیره ای بدان وصل می شود که نقش لنگر کمان را بازی می کند و «دف»نیز نامیده می شود. سوم-کمان که در باختران«ژی»گویند و آن را از روده گوسفندی می سازند. در نواحی باختران کمان حلاجی را «کوان»می نامند حلاج با «مشته یا مضراب»که گوشت کوب مانند است به زه کمان ضربه می زند و آن را به ارتعاش در می آورد،این ارتعاشات بوسیله زه به الیاف برخورد کرده آن را از یکدیگر جدا می کند.کمان حلاجی بر دو گونه است: 1-کمان دستی ساده به شرح فوق. 2-کمان چند زهی که برای زدن الیاف به مقدار زیاد به کار می رود و در عمل به سقف خانه بوسیله طنابی آویخته می گردد و الیاف در زیر آن ریخته شده زده می شود.