استان کردستان در نواحی کوهستانی شمال غرب ایران قرار گرفته و محدود است از شمال به آذربایجان غربی و زنجان و از جنوب به همدان و باختران و از مشرق به زنجان و همدان و از مغرب به کشور عراق.کوه های مهم آن«سفیدرود،زرینه رود،سیمینه رود،دیاله»است.کردستان آب و هوایی معتدل و کوهستانی و چمن زارها و مراتع و چراگاههای سرسبز دارد و بدین جهت مستعد و مهیّای دامداری می باشد.کردها یکی از اقوام ایرانی می باشند که محل سکونت آنها اغلب در نواحی کوههای زاگرس است.تاریخ کرد قبل از اسلام مانند سایر ایلیات و عشایر تاریک و مبهم است.لهجه کردی به دو گونه متمایز یعنی«کردی مکری»و «کردی سنه»تقسیم می گردد و افراد این قوم در ایران عمدتاً در آذربایجان غربی،کردستان سکونت دارند.مردم کرد اعم از شهری یا روستایی و عشایر و ایلیاتی و ساکن در استان کردستان یا آذربایجان دامدار و کشاورزاند.این قوم همواره در طول تاریخ خود با صنایع دستی بویژه قالیبافی و گلیم بافی آشنا بوده و با توجّه به اینکه مهمترین مادّه اولیه این صنعت در محل و بوسیله خودشان تهیه می گردد با علاقمندی و سهولت بدین کار اشتغال داشته و دارند تا آنجا که برخی از روشهای بافت انواع فرش از قدیم الایام به مردم این ناحیه نسبت داده شده و از جمله به نام «سنه»معروف گردیده است.علاقمندی به هنر و صنعت فرش و فرشبافی و مداومت و پویایی آن بر اثر تلاش تقریباً شبانه روزی این مردم تا بدان حد در ارتقاء کیفیت و حسن شهرت دستبافهای ایشان مؤثر بوده که اینک قالی و قالیچه و گلیم و سایر فرشهای دست باف کردی مانند بافته های مردم سنندج و بیجار در ردیف بهترین دستبافهای کشور قرار گرفته،شهرت جهانی یافته و موزه ها و بناهای بزرگ در سراسر جهان را مزِن ساخته است.جنس فرشهای این ناحیه معمولاً پشم می باشد و پرزها کوتاه اند.بافت قالی های کردی با گره متقارن(ترکی)و بگونه یک پوده و دو پوده انجام می شود.نقش ها اغلب هندسی و ذهنی و رنگ ها روشن و کرم یا سرخ است.اصولاً در بین عشایر بیشتر نقشها هندسی،ریزباف اند.طرح فرش این ناحیه متنو،ع می باشد و بسیاری از آن معروفیت جهانی یافته و با نامهای محلّی شناخته میشود که از جمله می توان به طرحهای وکیلی،گل و بلبل،ماهی درهم،ماهی هراتی،گل محمّدی و گل میرزا علی اشاره نمود و طرحهای قالیچه ها بویژه 1/5 ذرعی«زیر جانمازی»و دو ذرعی به نامهای جقّه چارکی،جقّه ریز،گل توپی،کلاه فرنگ،ترنج گل و بلبل دارای معروفیّت اند.پشم بوسیله اهالی بیشتر با دست ریسیده و تابیده می گردد و فرشها بویژه قالیچه و «زیر جانمازی»بدست دختران و زنان بافته و آماده می شود.گلیم کردستان بخصوص بافت بیجار و سنندج بسیار زیبا و خوش نقش است و گلیم «سنه»از زمانهای گذشته شهرت جهانی و خریداران داخلی و خارجی فراوان داشته است.حصیربافی،یکی دیگر از صنایع دستی مردم این ناحیه می باشد و نی که مادّه اولیه این زیرانداز قدیمی است در ناحیه و بویژه در اطراف دریاچه «زریوار»واقع در غرب مریوان و برخی نقاط دیگر استان یافت می گردد.