ماده رنگی طبیعی گیاه نیل بنام «ایندیگو»در اواخر قرن 19 میلادی بصورت مصنوعی و شیمیایی بوسیله «بایر»شیمیست آلمانی کشف گردیده وارد بازار شد.در اوایل قرن بیستم فرد دیگری از ماده «انتراکینون»رنگ خمی بدست آورد که از نوع رنگهای «ایندیگو»از ثبات بهتری در برابر نور برخوردار بود بنابراین از آن پس دو نوع رنگهای خمی (نیلی)یا شیمیایی رواج یافت که هریک دارای مزایای ویزه بود.نیل شیمیایی به صورت پودر و خمیر یافت می شود و درجه خلوص هر دو متفاوت است.