استان باختران در مغرب ایران قرار دارد و محدود است از شمال به استان کردستان و از جنوب به لرستان و پشتکوه و ایلام و مشرق بهمدان و از مغرب به کشور عراق. این استان ناحیه ای است کوهستانی و مرتفع،کوههای معروف منطقه عبارتند از دالاهو ورشته ارتفاعات پرو وبیستون . بطور کلی آب و هوای استان باختران در زمستان سرد و پر برف و در تابستان معتدل و در نواحی جلگه ای زمستان معتدل و در تابستان گرم و خشک است. شهر باختران مرکز این استان تا تهران 588 کلو متر فاصله دارد و محدود است از شمال به سنندج از مشرق به همدان از جنوب به لرستان و از مغرب به اسلام آباد غرب،دارای34 درجه و 19 دقیقه عرض شمالی و 47 درجه و 7 دقیقه طول شرقی است ارتفاع آن از سطح دریا 1410 متر می باشد و رود خانه های راز آور، دینور،قره سو گاماساب ارضی آن را مشروب می سازند(با-کب) وضعیت جغرافیایی و طبیعی این شهر و اصولا استان باختران مساعد کشاورزی و دامداری است. کشاورزان مواقع بیکاری خود را مصروف پرداختن به امور دام و پشم چینی و ریسیدن و استفاده از نخ آن در کار بافتن فرش می نمایند و این کار در بین ایشان سابقه ای طولانی دارد. مردم ناحیه اصولا به صنایع دستی علاقمندند و بویژه صنایع بافندگی در این منتقه رواج یافته است. در باختران فرشبافی به عنوان پیشه ای خانگی و عمومی شناخته شده و فرش این استان معمولا برای مصرف داخلی بافته می شودو دارای پرز بلند و دوام و استحکام زیادی است. در این استان مانند سایر مراکز عشلیری و روستایی کشور بافندگان اغلب زنان اند. نقش این فرشها بیشتر هندسی و بومی و نشان دهنده اعتقادات سنت ها و باور های مردمی است که این دستباف را فراهم می سازند. فرشهای ایتان باختران اعم از شهری و روستایی و عشایری با نخ هایی که بوسیله تعدادی رنگهای مشهور گیاهی رنگرزی شده است بافته می گردند. تا چندی پیش نخ مورد مصرف در فرشهای باختران از پشم گوسفندان محلی تامین می شد اما با توسعه فرشبافی اینک قسمتی از نخ مورد نیاز از سایر استان ها وارد می گردد. گره فرشهای این استان متقارن (ترکی)است و طرحها اغلب هندسی و با خطوط شکسته بافته می شود.