مشهد مرکز استان خراسان است و در فاصله 909 کیلومتری تهران قرار دارد.این شهر محدود است از شمال و شمال غربی به در گز و قوچان و از مشرق به مرز ایران و جمهوری ترکمنستان و افغانستان و از جنوب و جنوب غربی به تربت جام و تربت حیدریه و از مغرب به نیشابور. شهر مشهد در جلگه بین دو رشته کوه بینالود و هزار مسجد واقع شده و دارای 36درجه و 16 دقیقه عرض شمالی و 59 درجه و 38 دقیقه طول شرقی است و ارتفاع آن از سطح دریا 985 متر می باشد.این شهر مدفن امام هشتم شیعیان جهان امام رضا(ع)است و میلیون ها زائر ارادتمند حضرت که سالیانه بدانجا سفر می کنند خود در رونق بخشی به بازار معاملات آن تأثیر بسزا دارند.در دوران گذشته بویژه در عهد صفویّه و نادرشاه افشار ساختمانهای متعدّدی در اطراف حرم مطهّر بنا شده وهنرمندان چیره دست و خوش ذوق ایرانی شاهکارهای گوناگون هنری چون کاشیکاری و تذهیب و آینه کاری در نقاط مختلف این ساختمان ها از خود به یادگار گذاشته اند که میتوان مسجدها و بناهای اطراف حرم مطّر و رواق ها و نیز مسجد و ایوان گوهرشاد را که به دستور «گوهرشاد آغا» همسر میرزا شاهرخ تیموری بنا گردیده از آن جمله نام برد.این آثار هنری و نیز آرامگاه فردوسی شاعر گرانقدر در طوس واقع در 15 کیلومتری شمال مشهد و بسیاری آثار و بناهای دیدی دیگر به جاذبه این شهر افزوده و مجموعه این عوامل موجب جذب هنرمندان،ادب دوستان داخلی و خارجی را به آن دیار فراهم ساخته است. کار عمده مردم مشهد و روستاهای اطراف آن کشاورزی و باغداری و دامداری می باشد.و مساعدت وضعیّت جغرافیایی و طبیعی این شهر با مردم تلاشگر آن به رونق حرفه های مذکور کمک شایان توجّه نموده است.استفاده از فرآورده های دامی بویژه پشم و پوست از دیرباز در این ناحیه رواج داشته و بدین لحاظ صنایع نساجی مخصوصاً قالیبافی از اشتغالات متداول در بین عامه مردم گردیده است بدانگونه که اینک مشهد را میتوان از مراکز مهم فرشبافی ایران و جهان بشمارآورد.مشهد از دیرباز به داشتن بیشترین تعداد فرشبافان و دستگاههای بافندگی در بین شهرهای ایران مشهور بوده و در این زمان نیز کارگاههای کوچک و بزرگ فرشبافی شهری و روستایی بویژه کارگاههای دایر شده بوسیله «استان قدس رضوی»و برخی مؤسسات و نهادهای خصوصی و دولتی دیگر سهم بسزایی در افزایش کمّی و کیفی هنر و صنعت فرش این استان دارند،این تأسیسات از آنجا که کلّیه موادّ اوّلیّه و امور طرّاحی و رنگرزی و بافت فرش را زیرنظر استادکاران راسأ انجام میدهند در اعتلاء این هنر دیرپا و حفظ اصالت آن نیز بسیار مؤثر است.اینک در کارگاههای خصوصی و عمومی قالیبافی مشهد انواع طرحهای زیبا و اصیل مانند لچک ترنج،افشان،زیر خاکی،شیخ صفی و قالیچه های جانمازی،بافته میگردد و طرّاحان چیره دست با اغتنام فرصت از معرفی حرفه شان به عنوان هنر و صنعتی ارجمند و اصلی در کار فرشبافی همواره برای اعتلاءهنر خویش در تلاش اند.در رنگرزی نخ فرش از رنگهای طبیعی گیاهی مانند نیل،اسپرک،پوست گردو و انار نیز رنگهای شیمیایی استفاده میگردد و بهرحال رنگ فرشهای مشهد معمولاً ثابت و متین است.فرش مشهد پرگوشت،مقاوم،محکم و بادوام وپشم مورد مصرف در آن نرم تر از محصول بسیاری نقاط دیگر ایران بوده و از لحاظ مقدار بیش از نیمی از نیازمندی بافندگان محلی را تامین می نماید.رجشمار فرش های معمولی این شهر کمتر از 40 می باشد.در مشهد مؤسسات عمومی و خصوصی متعدّدی در کار فرش و فرشبافی و امور جانبی آن از طریق نمایندگیهای خود فعّالیت میکنند.تاسیسات وسیع ایجادشده بوسیله استان قدس رضوی در نزدیکی شهرمشهد در ده«کنه بیست»با گردآوری تعداد زیادی از بافندگان زن در این مقطع زمانی موجبات رونق کار فرشبافی و افزایش سطح تولید و کیفیّت این دستباف هنری را در منطقه فراهم ساخته و این کارگاه از لحاظ وضعیت محیط کار و مراقبت در بهبود آن میتواند نمونه ای برای دست اندرکاران باشد.