افغانستان در آسیای غربی واقع شده و به دریا راه ندارد و محدود است از شمال به جمهوری تاجیکستان و از غرب به ایران از شرق و جنوب به پاکستان و از شمال به چین.این کشور کوهستانی است و جبال هندوکش با حداکثر 16000 متر ارتفاع از سطح دریا معروفترین رشته کوه آن نواحی است و رودهای هیرمند، آمودریا، کابل، هری رود و مرغاب خاک آن را مشروب می سازد. وضعیت جغرافیایی و طبیعی این سرزمین مساعد دامداری است و پشم بعنوان بخشی از محصول دام آن کشور قسمتی صادر می شود و بخش دیگر به مصرف تهیه نخ جهت بافتن قالی و گلیم و جاجیم میرسد.اگرچه پشم و پنبه از این سرزمین صادر می شود اما نخ پشمی و پنبه ای برای صرف در بافتن قالی از واردات این کشور است در افغانستان قالیبافی مانند سایر کشورهای آسیایی صنعتی است مردمی و همگانی.اینک کشاورزان و روستائیان کشور اغلب در جنب کار کشاورزی و دامداری خویش به بافتن فرش نیز اشتغال دارند.فرش های بافت افغان کوچک پارچه با طرحهای اغلب هندسی و رنگهای شیمیایی و طبیعی توام است.دار اکثرا افقی نصب می گردد و تار که معمولا پشمی است بر روی دستگاه بسته میشود و چله کشی می گردد.شیرازه را شیرآجه می نامند و آن را ضمن بافت قالی یا پس از اتمام کار می دوزند.گلیم باف در قالی های بافت مردم افغانستان وجود دارد و پلاس باف نامیده می شود گره این فرشها نا متقارن فارسی باف است و کوک نامیده می گردد و پشم مورد مصرف خود رنگ می باشد .از دیگر انواع فرش ها جزقالی ، گلیم با نقش های هندسی و جاجیم با نقش شطرنجی و حصیر نیز در این کشور بافته می شود.