یا «بوته کشمیر»، نقشمایه ای است رایج در فرش ایران. پیرامون تفسیر این نقشمایه ازجمله گفته اند که درخت سروی است از باد سرخم کرده یا شکل مرغی است که سر در سینه فرو برده، یا زنی است که چادر بر سر دارد و سر در گریبان کرده، یا برگ درختی است تجرید یافته. در طراحی و بافت این بوته، معمولا بوته ی کوچکی را در کنار بوته ای بزرگ نشان می دهند و می بافند.