این طرح بین طراحان ایران و برخی کشورها مانند هند رایج است. بوته از طرح های عمومی فرش ایران است، یعنی در تمام نقاط به ویژه قم، کرمان، بیرجند، تبریز، بیجار، نائین و ساروق بافته می باشد. در مورد پیشینه تاریخی بوته در هنر مردم ایران نوشته اند که از زمان خلفای عباسی این نقش خصوصا در طرح های قالی مورد استفاده قرار گرفته است.نقشمایه ی بوته همچون اسلیمی ها در کلیه ی شعب هنرهای تزئینی از جمله ترمه دوزی، قلمکاری، زری بافی، قلمزنی، مینیاتور و تذهیب به کار رفته است. اندازه، شکل و سطح بوته و بزرگی و کوچکی نقش آن در قالی های نواحی گوناگون متفاوت است و خطوط تزئینی فرعی که در آن به کار برده شده، نام های مختلف به طرح های آن داده است. خطوط اسلیمی به کار رفته در ارتباط دادن بوته ها به ویژه در طرح های «بوته جقه» آن را به شکلی بسیار زیبا نمایانگر می سازد و همین خطوط فرعی است که به بوته اشکال گوناگون می دهد. زیباترین نقش بوته در فرش های کرمان بافته می گردد و این نتیجه ی تجربه ی طولانی هنرمندان آن دیار در صنعت شال و ترمه و پته دوزی است و حتی بوته را ویژه ی کرمان می دانند. بوته را می توان نقشمایه ای تجرید یافته و مورد استفاده در کلیه ی صنایع دستی ایرانیان دانست. اینک هنرمندان اصفهان و یزد این نقش زیبا را در قالی، پارچه،پرده، ترمه و قلمکار مورد استفاده قرار می دهند و از آن الهام می گیرند. در تفسیر اشکال بوته ها، سخن بسیار رفته است و در این مورد به توضیحات ذیل عنوان «بوته جقه» مراجعه فرمایید.