طرح ریزی. در فرش بافی مجموعه ی عملیاتی است که به منظور پیش بینی بافت یک فرش صورت می گیرد. این عملیات عبارتند از: تعیین نقش، رنگ آمیزی، اندازه، چگونگی و کیفیت بافت متن و حاشیه، نوع مواد اولیه و سایر مشخصات فرش. مهم ترین عامل در طراحی فرش های مرغوب شهری، تهیه ی نقشه ی آن است. نقش های شکسته و هندسی که اغلب از طریق فرش بافان روستایی و عشایری بافته می شود به جهت ساده و تکراری بودن و تبحر بافندگان و استمرار کار ایشان، نیاز به طراحی قبلی نقشه ندارد. بافندگان نقشه ی دلخواه را با توجه به تجربه ای که اندوخته اند، می بافند. این طرح ها که در طول قرن ها تقریبا از نظر اصول، دست تخورده باقی مانده؛ هر یک به تمامی بافندگان تعلق دارد و بازتاب زیبایی شناسی عمومی است. امروزه هنر طراحی فرش با توسعه ی صنعت قالیبافی دامنه ای گسترده یافته و حرفه ای مستقل در جنب صنعت فرش بافی گردیده و هنرمندان طراح با ابتکارات خویش طرح های بسیار جالب می آفرینند و بعضا بر اجرای صحیح آن نظارت می نمایند. طراحی در ایران سابقه ی طولانی دارد. این هنر در طول تاریخ خود نشیب و فراز بسیار دیده است.قالیبافی و طراحی آن چون سایر صنایع ظریفه مثل خطاطی، معماری، کاشی کاری، نقاشی و تذهیب در عصر صفویه به اوج کمال خود رسیده و هنرمندان در این دوره با آرامش خاطر به خلق آثار ارجمندی پرداخته اند که در دوره های بعدی تا به امروز همواره سرمشق هنرمندان بوده است.