یا ( مرکز فرش بافی) محلی است که در آنجا اکثریت اهالی به فرش و فرشبافی علاقه مندی نشان می دهند و به این حرفه یا امور جانبی آن مانند دامداری، ریسندگی، بافندگی، رنگرزی،طراحی، معاملات فرش اعم از داخلی یا خارجی اشتغال دارند. در حال حاضر در ایران جایگاه بسیاری ز این مراکز و شهر ها است برای نمونه : کرمان، کرمانشاه، تبریز، سنندج، مشهد، اصفهان و... . در این شهر ها و نواحی آن مانند روستاهاو محل استقرار ایلیات و عشایر همه روزه تعداد بسیاری فرشهای بافته شده حاصل کار دستهای هنرمند بافندگان آماده بهره برداری یا فروش می گرددو چنانچه از طریق موسسات گوناگون عمومی و خصوصی این مراکز که قرنهاست به بافتن فرش شهرت دارند به صورت شهرهای فرش شناخته شوند و کمک های معموله با مرکزیت و از این طریق به بافندگان و سایر دست اندر کاران اعمال گردد بدون شک در راه اعتلاء فرشبافی این سرزمین گامی موثر برداشته خواهد شد. با شناسایی شهرهای فرش از جانب عامه دست اندر کاران: 1- موسسات کمک کننده از جمله (بانک فرش) نحوه اعمال مساعدت خود را ساده تر می یابد و سریع تر به هدف خود که راهنمایی فرشبافان و اعمال کمک های اعتباری است می رسد. 2- کارگران و بافندگان بازار کار خود را بهتر می شناسند. 3- صاحبان حرف با تخصص های گوناگون اما در یک جهت امکان استفاده از مشاوره یکدیگر را می یابند. 4- خریداران داخلی و خارجی بازار خود را می شناسند . 5- از طریق تمرکز در یک محل بازار یابی و فروش آسان می گردد. 6- موسسات علمی جهت دایر کردن دانشگاهها، کلاسها، سمینارها و غیره دامنه وسیع تری می یابند و در انتخاب خود دچار سر در گمی و تردید نمی گردند.