دیدگاه سنتی نسبت به فضای کسب و کار، تجارت را نوعی میدان جنگ دانسته و پیروزی در آن را در گرو از بین بردن رقبا می داند. همانگونه که می دانیم در جنگ فقط یک برنده وجود داشته و لازمه پیروزی در آن نابود کردن یکی از نیروهای مقابل است. اما امروزه رقبای حرفه ای موفقیت خود را در از بین بردن یکدیگر تعریف نمیکنند. زیرا بر این باورند که در کسب و کار برای آنها این امکان وجود دارد که بدون نابود کردن رقبای خود به پیروزی دست یابند و دیگر برای موفقیت نیازی به شکست رقیب شان ندارند. اما چگونه؟ مطالعه بر روی برخی شرکت های بزرگ موفق در سطح بین المللی نشان میدهد که رقبا با بهره¬گیری از رقابت استراتژیک، به جای نابودی یکدیگر، به سخنان مشتریانشان گوش فرا میدهند، با تامین کنندگان کار میکنند، و با تشکیل تیم هایی با رقبایشان وارد مشارکت های استراتژیک می شوند. بنابراین دیگر سخنی از جنگ به میان نمی آید. ولی آیا با این وجود کسب و کار یک صلح است؟ پر واضح است که با وجود رقبا، تنش¬ها و تضادها، کسب و کار یک صلح هم نمی تواند باشد. پس کسب و کار چه چیزی است که نه جنگ تلقی میشود و نه صلح؟ انتشار در مجله سپهر اقتصاد ... Read more