در ادامه آقای هادی پورجهان ذکر کردند که مشکل دیگری که باید به آن پرداخته شود "عرضه فرش" است، زیرا ویترینی برای نمایش فرش وجود ندارد و بسته بندی خاصی برای این کالای هنری ارائه نشده است. تولیدکنندگان می توانند در مقابل هزینه ی زیاد تولید و جانبی، برای برندینگ کردن کار خود هزینه کنند.
در این باره آقای محمدرضا رشتی زاده عنوان کردند که نداشتن ویترین، به این دلیل است که فروشندگان از فرش دستباف ایرانی سودی ندارد. مصرف کننده در صورتی برای کالای لوکس و هنری هزینه می کند که کالا، ارزش خود را حفظ کند. تولیدکنندگان باید مشخص کنند که می خواهند فرش را به چه طبقه ای از جامعه بفروشند، زیرا فرش قم ابریشم، جز طبقات بالای جامعه است و اولین مسئله ای که برای مصرف کنندگان مهم است، حفظ ارزش کالا است. تولیدکنندگان باید سیستم فکری خود را عوض کرده و با فروشندگان همکاری کنند و فروشندگان نیز قبول کنند که تولید کننده قیمت نهایی فرش خود را اعلام کند.
در ادامه آقای محمدرضا صدیقیان عنوان کردند که امروزه، بازار باید بر اساس علم پیش برود اما جامعه فرش، این علم را کنار گذاشته و کاملا سنتی عمل می کنند. مشکل فروش فرش را میتوان با داشتن سایت، شفافیت قیمت و اصالت کالا رفع کرد اما در قسمت تولید نیز، باید به مشکلات پرداخته شود و یک کنترل و نظارت بر تولیدات صورت گیرد.
