رشته هایی است که مانند مو و کرک بر روی بدن گوسفند و شتر می روید و خشن و زبر و مجعد است و با رشتن آن نخ و سپس پاچه یا انواع فاش بافته می گردد . الیاف پشم از ماده مخصوصی بنام « کراتین » تشکیل گردیده و ویژگی اسیدی و بازی را تواما دارد و این بدان جهت است که دارای مقدار مساوی از عوامل « کربکسیل» و « آمین» می باشد. پشم خام دارای 16 تا 70 درصد ناخالصی به شرح زیر است : 1- چربی، که عامل جلو گیری از شکستن الیاف می باشد و در پوست حیوان تولید می شود. 2- رطوبت، که درصد آن در پشم های مختلف متفاوت است. 3- گرد و غبار ، کثافات ، مواد مدی دیگر و مواد گیاهی خشک شده که برای از بین بردن آنها علاوه بر شستشو باید از روش « خار گیری و کربونیزهکردن» نیز استفاده نمود. حدود 90 درصد لیف پشمی از سلول های پوستی تشکیل شده و قابل ذکر است که سلول های پوستی نیروی کشش الیاف پشمی را که به حدود «20» تا«40» درصد می رسد و نیز رنگ طبیعی آن را تامین می نماید. شکل پشم در زیر ریز بین بصورت تنه درخت کاج با فلس (پولک) های مشخص دیده می شود. این پولک ها نا منظم با لبه آزاد است . پشم کهنه و دباغی شده فلس بصورت سالم را ندارد یا آن را به مقدار زیاد از دست داده است لذا بکار ریسیدن نخ و بافتن فرش نمی خورد الیاف سلولزی پشم نما نیز به جهت نداشتن استعداد لازم برای این منظور نباید مورد استفاده قرار گیرد، زیرا به هنر و صنعت فرش و خوش نامی آن لطمه وارد می سازد. الیاف پشم طبیعی دارای خواص فیزیکی و شیمیایی است که برای این ماده اولیه مهم فرش کیفیت و ویژگی هایی بوجود می آورد و تا اندازه ای وجه مشخصه مرغوبیت آن است و همین خصوصیات است که آن را مناسب به کار گیری در بافت فرش می سازد. بهترین پشم از ناحیه شانه و پهلوی گوسفند چیده می شود و این نوع پشم را که نرم و لطیف و شفاف تر از پشم سایر نقاط بدن حیوان است گاهی به اشتباه « خامه» گویند. برای آن که بافت فرش یک نواخت گردد باید پشمی که به مصرف ریسیدن نخ آن می رسد از یک جای بدن حیوان چیده شده و بقول معروف یکدست باشد. این یکنواختی بافت فرش بر دوام و استحکام آن نیز می افزاید. پشم مهم ترین ماده اولیه مورد لزوم در صنعت فرشبافی است و الیاف پشم در ساختار تار و پود و پرز اکثر فرش های دستباف ایران اعم از قالی های معمولی و حتی نفیس و موزه ای یا گلیم و زیلو و پلاس و غیره نقت عمده بلکه اولیه و اساسی دارد. بهترین پشم در کار بافت فرش پشم گوسفند و از نژاد مرغوب آن است و در ایران از نواحی خراسان، آذر بایجان، فارس، لرستان، خوزستان، کردستان،باختران، اصفهان بدست می آید. انواع پشم در سطح جهانی و نیز کشور ما دارای «کد» بندی است و بهمین طریق نیز ارزشیابی می گردد. پشم از این جهت که برای بافتن پارچه به نخ تبدیل گردد یا قالی و غیره گونه های مختلف آن مورد پسند است برای پارچه الیاف ظریف تر و جهت فراهم سازی نخ قالی الیاف ضخیم تر انتخاب می شود. چون پشم محصول داخلی در حال حاضر تکافوی رفع نیاز صنایع نساجی و قالی بافی کشور را نمی نماید مقدار کسری آن سالیانه از کشور های نیوزلند، پاکستان، استرالیا وارد می گردد.